h i k a y e c i G a y

  YY_23  ~ tüyü bana dikecek anlaşılan ~ Sermet ayısı, kolumdan tutup kaldırdı beni. Bi karar verse artık, oturmalı mıyım kalkmalı mı? Yeni karar almış… Yatak odasına doğru sürüklüyor… Zaten kendim yürüyecek halde değilim, bacaklarım tutmuyor ki… Kukla gibi oynatıyor beni. Yatağa fırlattı bu defa da. Kendimi savunmaya filan da çalışmıyorum hiç. Herif o kadar iri ve güçlü ki… Kolları benim bacaklarımdan daha kalın. Elleri mengene gibi. Aslında kimseyle dövüşemem de… Hele bu herife karşı hiç bir şey yapamam.   Eşeği saldım çayıra, mevlam kayıra modundayım… Mücadele etmek, benim doğuştan gelen doğama aykırın bir şey değil mi zaten? Amınakoyum böyle talihin, senin de alacağın olsun abla ya… Ne sikime beni getirdin bu eve? Herif ciddi ciddi soyunmaya başladı. Birini sikmeyi kafaya koymuş. Eve getirdiği orospu, parasını da alıp tüydü ya, tüyü bana dikecek anlaşılan.   Eski yaşamımda yani Kaan’ı tanıyana kadar koruduğum bekaretim, yeni yaşamımda yol geçen hanına dönecek gib...

  YY_22 ~ ne varsa orospularda var ~ Cuma günü okul çıkışı sevinçle -en azından ben- eve doğru yürüyorduk. Kaan’ın sanırım cebi titredi. Telefonunu çıkarıp ekrana bakınca, suratını ekşitip bana baktı… Benim de bütün neşen kayboluverdi. Rahat konuşsun diye yürümeye devam ettim. Ses çıkmayınca dönüp baktım… Çağrıyı reddetmiş, durmuş birine mesaj yazıyordu. Yaptığı şeye dikkatle odaklanmasından, işinin çıktığını anladım. Mesleğine ne kadar ciddiyetle sarıldığını öğrendim artık. Müşterileri ya da moda deyimle danışanları mı demeli, neye sarılıyorlar onu bilemem… Götüm donarak beklemekten sıkıldım. Bir şey söylesem, sesimin sinirli çıkacağından eminim. Bir umut eve gidersek, ona sımsıkı sarılıp yatmak istiyorum. Bütün haftanın yorgunluğu gidiverir onun kollarının arasında nasıl olsa… O nedenle aramız bozulmasın diye sustum… Ayakta dikilmekten ve sinirden düşüp bayılmak üzereyken yanıma geldi. Üzgün ve mahçup suratla bana bakınca… İçim ezildi… Onun azıcık bile suratı düşse, böyle oluyo...