h i k a y e c i G a y

Liseden Üniversiteye 75 ~~~ ah bir bulabilsen sen kendini aşkım patlardık bu dünyayı mutluluktan ~~~ ~ o kadar yüksekte beni çıkardığı yerdeyim ~ o varsa yanımda korkmam yüksekten ~ o yoksa zaten yerin bin kat altındayım ~ o varsa yanımda korkmam insanlardan ~ o kadar zorbalıkta korur beni ~ o yoksa zaten insanlar dev ben parmak çocuk ~ o severse beni biz deviz ~ dağlar, denizler, ormanlar küçücük   ~ küçücük insanlar… Doğum günümü nerden biliyor Sinan. Annemin yapma kalabalıklarla yalandan doğum günü kutlamalarının hiçbirine onu çağırmamıştım ki. Belki sıkılır diye ya da onu hep yalnızken görmek istediğimden bilemiyorum. Cevap veremedim. Ne yapalım , der gibi kafamı eğip dudağımın bir ucunu yana çekebildim sadece. Sinan’la doğum günümü kutlamayı hiç hayal etmemiştim. Çünkü hayallerim o kadar küçüktü ki. Sadece yanında olmak.   Sıcaklığını biraz yakından hissedebilmek; onu ve ellerini seyretmek. En çok da onunla konuşurke

Liseden Üniversiteye 74 ~~~ seni mutlu görmek o kadar güzel ki herşeye değer ~~~ ~ kızlar büyür, erkekler büyümez ~ büyüyen erkekler hiç çekilmez ~ ancak çekilmez insanlar büyüyen erkekleri sever ~ kız doğulur, erkek doğulmaz becerebiliyorsan olunur ~ iki çocuk erkek birbirini severse aşk olur Bir insanın bırakın yüzüne yumruk atmayı, en az acıyabilecek bir yerine dahi vuramam ben. Bana ne yapmış olursa olsun. Filmlerde bile kavga sahnelerinin çoğunda gözümü kapatıp acayip sesler çıkartırım korkudan.   Güzelim suratı patlaklar ve morluklarla dolu. Beni görünce gülümsedi, canı yandı. Çocuk gülemiyor bile. Dağılmış suratı. Hemşire hala pansuman yapıyor. Kadının bile suratında hayret ifadesi var. Yuvarlanmaya başladı gözyaşlarım yanaklarıma. Hemşire çıkar çıkmaz boynuna yavaşça sarılıp yara izi olmayan yerleri öpüp yalamaya başladım. Kendimi tutamıyorum. Üstü çıplaktı, göğsünü de öptüm. Gözyaşlarım aktı tenine. Teninin aroması o kadar güzel