h i k a y e c i G a y

Liseden Üniversiteye 1👀 ~~~ sürmeye başladım vicdanımı ~~~ ~ her suçlunun ilk kurbanı kendisidir. ~ önüne çıkması muhtemel ilk engel olan vicdanını yok ettikten sonra   ~ geriye kalan herşey teferruattır.   ~ 【 tarık tufan 】 Bazen herşey baştan başlasın istiyorum, yeniden. Hiç hata yapmadan hayatı doğru yaşamak neden mümkün olmuyor. Bir bebek kadar yepyeni ama herşeyi görüp geçirmiş bir yaşlı gibi bilebilmek yaşamda olan biteni... Olan biteni anlamış ama sıkılmamış da olmak... İnsan sıkılmaz herhalde yaşamaktan. Sıkılsaydık yaşamaktan ölmek isterdik. Ölmek istediğimiz dönemler de yok mu? Çok karmaşık. Yaşam karmakarışık. Her gece uyku bir ölüm. Her yeni gün yeni bir yaşam. Her an veya hayatın her döneminde farklı şeyleri mi tecrübe ediyoruz. Yeniden mi başlıyoruz aslında hep... Böyle oyun gibi mi kurgulanmış bu yaşam. Öğrenerek ve unutarak yaşayıp gidiyoruz. Sonrası malûm... Ölüp gidiyoruz. Nereye? Geldiğimiz yere. Belki hiçliğe.

Liseden Üniversiteye 99 ~ şayet kemâliyle icra edilen bir musikî eserini   ~ birisi aynı şekilde kemâliyle dinlerse hemen ölür! ~ platon ~~~ güneş gibi bir çocuk işte farkında değil ki yakıyor mu ısıtıyor mu bizi ~~~ Ömer'le ilgili bugüne kadar söylediğim, düşündüğüm ne varsa hepsi delete. Allahım affet beni. Kıskandığım için. Sonuçta onun ne kabahati var ki. Güneş gibi bir çocuk işte farkında değil ki yakıyor mu ısıtıyor mu bizi. Farkında olarak veya değil, aşkı için ölümü göze alabilmesi… Buna saygı duymaktan başka ne yapılabilir ki. Mert böyle müzik yapıyor işte kendi dâhil herkesi öldürüyor. Buğra’nın babası, insan olmadığı kesin de, nasıl biri acaba çok merak ettim. Bu kadar güzel bir çocuğun var ve sen onun kıymetini bilmiyorsun. Hadi bilmedin veya bilemedin. Ölümü bile göze aldırabilecek kadar acımasız davranabilmek neyin kafası. Aşka saygı duymamak nasıl bir hödüklük. Aşk o kadar güzel ve büyülü ki... Ama o herkese yapmaz