h i k a y e c i G a y

  YY_28 ~ anı yaşa geç git yeni anılara ~ ya hakkaten denizin kendisi bi kazaysa bir esnemenin bir enseden öpülmenin bir aksiliğin tadına varalım iyi ki geldik burası iyi burda duralım Enis Akın Çocukken babam da beni Avrupa’da göl kenarı bir yere götürmüştü. Tam hatırlamıyorum, İsviçre’de ya da Avusturya’da bir yerlerdi sanırım. Belki, Abant’tan bile daha güzeldi orası. Ama orda Kaan yoktu, burda var. O nedenle belki aynı orman, aynı göl, aynı renkler. Ama benim cennetim Kaan’ın olduğu yer… İyi ki geldik, burası iyi, burda duralım… Babam beni bir çok bakımdan var etti. Ama Kaan beni, ben etti, yani önce ne olduğumu anladım sonra kendim oldum onunla. Kaan’ı tanımasaydım, bu hoşlanmayla başlayıp giderek cinselliğe de varan işlere balıklama dalabilir miydim acaba? Çünkü daha önce kimseye, bu anlamda bir ilgi duymamıştım bile. Yoksa benim esas kırılma noktam babamın gaybubeti ve benim kimsesiz kalmam mı? Öyleyse neden bir kıza değil de erkeğe yöneldim. Hem de görür görmez. H...

  YY_ 27 ~ orman ve göl atla ve öl Hiç böyle bir şey beklemiyordum. Yani Kaan’ın bana sormadan oldu bittiye getirip beni evine getirmesini. Bundan sonra burda yaşayacakmışız! Üstelik onun bile doğru dürüst kendi evinde kalmadığını ve babasıyla arasının pek de sevecen olmadığını düşününce… Bunu neden yaptı hiç anlam veremiyorum. Melissa’lardan çıktıktan sonra taksiyle en fazla beş on dakika yol gittik ve bir dağ yamacına geldik. Ne çabuk koca şehir bitti ki… Beni dağa mı kaldırdı acaba? Keşke:)   Diye düşünürken ben… Geldiğimiz yerin evi olduğunu anlayıverdik işte… Babasıyla tanıştım. Babası benim burda kalmama pek sıcak bakmadı. Ama oğluna yekten karşı da çıkamıyor gibi… Sonra beni odasına getirdi, eşyalarımı bile kendisi yerleştirdi ve şimdi babasıyla siyasi pazarlık yapıyor küçük diplomat… Büyük zirvede, kaderime nasıl yön verilecek acaba? Ben de her zaman olduğu gibi sadece bekliyorum… Googleearth konumunu açtım. Görünüyor, gerçekten bir yemyeşil dağın eteğindeyiz. Ama orma...