h i k a y e c i G a y

Liseden Üniversiteye 61 ~~~ sabri abim ve kaptan babam ~~~ Yan masadaki adamın sırrına vâkıf olduk. Kaptan babaya bak sen! En olmadık yerde, bitivermiş âdeta. Şimdi sıra ayrıntılarda. Mesele-i müstehhire çözülmeye başladı. Bu aşama tamamlanınca esas dava konusuna dalarız. Çözümsüz meselem: Ⓜ️ert. “ O gece polisler lokantaya gelene kadar Pamir bey yanımdaydı. Merak etmememi, adamın bana ettiği küfürleri duyduğunu, mahkemede şahitlik yapabileceğini söyledi. Girdik ıslahevine. Ailemin durumu iyi değildi, dışardayken ben bakıyordum onlara. Yardım edemiyorlardı içeride. Bana ve aileme düzenli para gönderdi Pamir bey. Kendisi akrabam olmadığı için beni ziyaret edemedi ama avukatını gönderdi her zaman. Mahkemede de onun avukatı savundu beni. Ama ben salaklık yapmaya devam ettim çıkamadık ıslahevinden ve sonra da hapishaneler işte. Ama Pamir bey sanki benim gerçek babammış gibi yardım etmeyi hep sürdürdü. Bir gün adam olmamı bekledi sabırla” İşte şimdi anlaşıldı...

Liseden Üniversiteye 60 ~~~ mert'i bu kadar sevmemin nedeni belki de sadece gamzeleri ~~~ Peter yine, adım mı atıyor yoksa ayakları yere değmeden uzayda yürüyen astronotlar gibi yarı uçuyor mu, işte o yürüyüşüyle kapıyı açmaya uçtu. As Peter Pan. Sabri abi içeri girecek hâlâ bana sarılmaya devam ediyor, baktım Elif'e aldırmadı. Biraz kıpırdandım, anladığı yok. Allahım ya... “ Elifcan, Sabri abi geldi böyle yayılıp oturacak mıyız?” Neyse yırttık, azad etti sonunda beni. Sabri abi salona girince her zaman ki müşfik ev sahibi edası ile bize şöyle bir baktı. Burası onun evi değil ama bütün dünya onun evi o da ev sahibi gibi hissettiriyor insana. O kadar güven verici ve kendinden emin ki hareketleri ve bakışları. Onun yanındayken kötü bir şey olmayacağını düşündürüyor insana. Aslında aynı his Mert'le birlikteyken de var, ama kendi hariç. Neden bütün dünyadan korurken, kendinden koruyamıyor beni? Benim için ölümü göze alabiliyor. Ama ...

Liseden Üniversiteye 59 ~~~ öyle bir girdi benden daha büyüdü içimde ~~~ ~ içimden çıkarabilsem seni ~ o yere nasıl girdin sen ~ ben seni özenle yavaş yavaş yerleştirdim ~ sen girdikçe girdin ~ ben soktukça soktum daha derinlere ~ burdan çıkış yok artık ~ ikimiz için de ~ içinde olduğumuz karanlıkta ~ artık ikimiz kalmadık Akşam olmasına rağmen sıcak etkisini kaybetmedi. Kaptan şatosunu neden denize bu kadar uzak bir tepeden almış bilemedim. Yokuş çıkmaktan öldük. Adam hep denizlerde zaten, karaya çıkınca uzaktan bakmayı tercih ediyor sanırım. Peter, ter içinde kaldı. Ben terlemem pek, neden bilmiyorum. Çocukken top oynayan, koşturup ter içinde kalan çocuklara çok özenirdim. Saçları bile sırılsıklam olur yapışırdı başlarına, suratları kıpkırmızı. Çok havalı bulurdum. Çocukluk budur belki de, ben öyle olamadım. O kadar zayıf ve güçsüzdüm ki, sanırım terleyecek kadar koşturamıyordum bile. Zamanında terleyemeyen vücudum böyle ...